Σε μία από τις πολλές φορές που το «Μένουμε Σπίτι» με έβγαλε στο μπαλκόνι, έπεσα πάνω σε μία εικόνα, που δεν μου άρεσε καθόλου. Νεαρή γυναίκα έβγαλε βόλτα το τετράποδό της και κάποια στιγμή το ζώο στο απέναντι πεζοδρόμιο άφησε τα περιττώματά του. Περίμενα από το νέο ηλικιακά άνθρωπο, που συνόδευε το ζώο να σκύψει και να μαζέψει με γάντια σε ένα σακουλάκι τα περιττώματα, όπως έχω δει να το κάνουν δεκάδες άλλοι συμπολίτες μου, που συνοδεύουν τα σκυλιά τους.
Στον αντίποδα, η εν λόγω νεαρή γυναίκα συνέχισε τη βόλτα αδιαφορώντας για το γεγονός. Δεν άντεξα και φώναξα νευριασμένος «Ε! Πού πας! Μάζεψέ τα, μάζεψέ τα!». Γύρισε να δει ποιος φωνάζει και με μία απαξιωτική κίνηση του χεριού της συνέχισε το δρόμο της.
Δεν τα έχω με τα ζώα. Ίσα-ίσα τα αγαπώ και όπου μού δίνεται η ευκαιρία τα φροντίζω. Πιστεύω πως όλα τα ζώα που κυκλοφορούν με λουριά, που τα σέρνουν κάποιοι άνθρωποι είναι δυστυχισμένα και πολύ θα ήθελα να γυρίζουν ελεύθερα στους δρόμους. Αλλά, όταν αποφασίσεις να δεθείς με ένα ζώο πρέπει να τηρείς τους κανόνες και να σέβεσαι, όλους αυτούς, τους συμπολίτες σου, που περπατούν στα πεζοδρόμια «εν μέσω κορονοϊού».
Γιατί σε τούτη τη χώρα κάποιοι Δήμαρχοι φροντίζουν να κάνουν τα «εύκολα» υπερηφανευόμενοι κιόλας ότι επέβαλαν την τάξη. Έτσι, έκλεισαν παραλίες, κοιλάδες, πάρκα και χώρους αναψυχής κι άφησαν τους πολίτες να «σκουντουφλούν» στα κακοσυντηρημένα πεζοδρόμια και να περπατούν και να πατούν τα περιττώματα σκυλιών, που κάποιοι ασυνείδητοι δεν φρόντισαν να μαζέψουν.
Το «εύκολο» είναι να κλείσεις κάποιους χώρους κραδαίνοντας το πρόστιμο ως «φοβέρα». Το «δύσκολο» είναι να δίνεις στους πολίτες πεζοδρόμια και δρόμους ασφαλείς και να επιβάλεις τη νομοθεσία για τα κατοικίδια.
Άποψη: Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος -Δημοσιογράφος)
